środa, marca 16

Moja pierwsza legacja cz. II - Przygotowania

Misje o charakterze jednorazowym od starożytności stanowiły główne narządzie dyplomacji. Organizowano je ad hoc a ich czas uzależniony był od potrzeb. Wysyłano na nie szczególnie zaufanych dworzan, których najczęściej nazywano, z łaciny; legatus (wysłannik) lub oratore (mówca – co odwoływało się do umiejętności perswazji i przekonania słuchacza). Mając na uwadze dość nietypowy cel i całkiem szczególne okoliczności mojej misji, stwierdziłem, że muszę się do niej odpowiednio przygotować i dowiedzieć się więcej o miejscu destynacji.

Ναϊάδες – Naissus – Ниш – Niš – Niş

Naissus był jednym z wielu miast Półwyspu Bałkańskiego zajętych przez Rzymian w I wieku p.n.e., którzy projektując sieć dróg na nowo zdobytym terytorium zdecydowali, że będzie on jednym z głównych przystanków na Via Maritis – trasie łączącej Singidunum (dzisiejszy Belgrad) z Bizantium (dziś Istambuł). Etymologia nazwy Naissus („miasto nimf”) wiąże się z pochodzącym z mitologii greckiej terminem Ναϊάδες, który odnosi się do nimf wód lądowych (wodospadów, potoków, strumieni, źródeł rzek, jezior). Niš jest też identyfikowany jako mityczna Nysa, gdzie miał wychowywać się Dionizos, grecki bóg ekstazy, dzikiej natury, imprez i wina. Przyznam szczerze, że przy czytaniu tej informacji zadrżała moja wątroba…
Niš jest tym samym jednym z najstarszych miast na Bałkanach, a przez swoje strategiczne położenie, już od starożytności postrzeganym jako wrota między wschodem a zachodem. Jego lokalizacja była zarówno źródłem bogactwa i prosperity jak i tragedii oraz katastrof. Od III wieku n.e., kiedy to Cesarz Klaudiusz II stoczył tu zwycięską bitwę z Gotami miasto było jednym z głównych celów ataków najeźdźców z północy i południa. Przez następne tysiąclecie Hunowie, Awarowie, Słowianie, Bizantyjczycy, Bułgarzy, Węgrzy, Grecy, Serbowie i Turcy po kolei zdobywali miasto oraz kontrolowali je przez dłuższy lub którzy czas. Ostatni z nich, Turcy Osmańscy, rozgościli się tu na 300 lat czyniąc z Nişu administracyjne i militarne centrum regionu… Na razie to tyle jeśli chodzi o podróżowanie w historię.
Dziś Ниш jest trzecim co do wielkości miastem w Serbii oraz ważnym ośrodkiem przemysłowym, kulturalnym i edukacyjnym. Pozarządowa organizacja Youth Initiative for Human Rights w swojej działalności stara się łączyć kulturę z edukacją. Projekt „DOKUFEST in Niš” miał polegać na promocji prizreńskiego festiwalu w Serbii, ale też na uświadamianiu lokalnej społeczności o rozwijającej się prężnie w Kosowie działalności kulturalnej. Całość trwać miała dwa dni, podczas których zaprezentowane miały byś filmy z wszystkich byłych republik jugosłowiańskich, które wyróżniono w Prizren w poprzednich latach. Jako legatus DOKUFEST miałem tam reprezentować festiwal, a skoro byłem też oratore, musiałem podczas ceremonii inauguracyjnej wygłosić krótką mowę, która przekonałaby słuchaczy do odwiedzenia Prizren podczas kolejnych festiwali.
Natenczas były to wszystkie informacje jakimi dysponowałem. Przygotowaliśmy trochę katalogów, plakatów i ulotek z poprzednich festiwali, które miałem zabrać za sobą i wszystko było gotowe. Pozostało tylko czekać na dzień wyjazdu.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz